MG Anfarius | Wspomnienia Stevena | Sesja #1 *Mrok*

Anfarius

Indianin szybko wstał i otarł łzy*Nie ma nic gorszego niż rozklejający się czerwonoskóry!*Przeklą kilka razy w jakims dziwnym języku i splunął na podłoge*Żegnaj, przyjacielu!*Zmrużył lekko oczy. Po chwili sięgnął do kieszeni spodni i wyciągnął kamienny talizman z dziwnym znakiem*To talizman, który dostałem od mojej kobiety. Weź go, nei chce, żeby zginął tu wraz ze mną. Ten znak znaczy "Wiecznosć"*Wręczył ci tlaizman i zegarek elektroniczny*Ustaw zegarek na pięć minut odliczania. Włączymy odba w tym samym momencie dzięki czmeu bedziesz wiedział, ile masz czasu. Powodzenia, przyjacielu*Powiedział dziarsko i ruszył scieżką w dół. Gestem nakazał ci włączyć zegarek a on włączył detonator*Pięć minut!*Krzyknął za tobą.

Nawet teraz, w takich czasach znajdują się ludzie, którzy chcą się poswięcić dla innych, którzy nie ograbią cię z dobytku i nie zabiją jak zwierzaka. W dzisiejszych czasach ciężko natrafić na tkaich ludzi. A gdy już takich spotkasz, giną chwilę puźniej. Ale może kiedys, mozę kiedys ludzie zrozumieją jak bardzo potrzebne jest funkcjonujące społeczeństwo. Dopuki tego nie zrozumieją, doputy będziemy umierać, powoli, ze strachu, ze strachu przed Mrokiem. Przed ciemnoscią. Samotni.

Banderas

"Niesamowity człowiek.. ... Kurwa, mogłem wziąć jego Winchestera! Ale z ciebie palant! iCońo Steve! Czas spierdalać" Schowałem talizman do wewnętrznej kieszeni i czym prędzej udałem się do wyjścia

Anfarius

4:37

Biegłes korytarzami w górę, w górę, nie za bardzo pamiętałes, którędy do wyjscia.

3:56

Wydaje ci się, ze biegniejsz dobrze, dalej! Dalej!

2:17

Ślepa uliczka, zawracasz i wybierasz drugą drogę

1:32

Już, to chyba ostatnie. Skręcasz w lewno, widzisz już najome, pierwsze rozwidlenie.

1:02

Jestes przy pierwszym rozwidleniu. Widzisz już wyjscie. Z drugiego korytarza słyszysz klekotania a potem bieg. Nie odwracasz się, wiesz, że biegna w twoją stronę.

0:56

Banderas

Co tu dużo gadać, biegnę ile sił w nogach!!!

Anfarius

0:17

Dajesz w górę, istoty biegną za tobą, są szybsze ale nie za blisko.

0:10

Już prawie przy wyjsciu. Odwracając glowę dostrzegasz, że sa jakies trzy metry za tobą.

0:07

Mijasz ostatnie drewniane wsporniki, czujesz na szyi ich oddech.

0:03

W pełnym pędzie wybiegasz z kopalni, słońce już wstało na wschodzie swiecąc ci po oczach. Cos z tyłu zasyczało. Potknąłes się i upadłes na twarz w ubity piasek.

0:00

Wybuch aż wstrząsnął górą. Wejscie do kopalni zasypało się kamieniami. Jedna, duża skała poturlała się obok ciebie. Indianin zwany Skałą.

Banderas

Powoli podnoszę się i otrzepuję z pyłu "Hehehe, bombowy chłopak" Załadowałem DE "A teraz idziemy wyrównać rachunek.." i ruszyłem prosto do szeryfa

Anfarius

Po drodze minąłes kapiczkę. W glinianym naczyniu nie było już czaszki. Teraz jestes pewny, że była ludzka. Droge do szeryfa zagrodziła ci starowinka. Ta sama, która zatrzymała cię poprzednio. Miała ten sam wyraz twarzy, teraz patrzyła tlyko jakby... agresywaniej*Stary nieznajomy... co tu robi stary nieznajomy? Nieznajomy żyć nie miał! Ofiara! Ofiara! Stary nieznajomy pujsć za mną! Musieć cos zobaczyć*Starowinka ruszyła w stronę knajpy*Chodź, stary nieznajomy, chodź!*Machała ręką ponaglająco.

Banderas

Wyciągnąłem DE szybko dogoniłem starowinke nim się za bardzo oddaliła i chwyciłem ją za ramię "Nigdzie nie pójdziemy ty ramera vieja jeżeli najpierw mi nie powiesz co takiego muszę zobaczyć?" Powiedziałem przez zaciśnięte zęby

Anfarius

Kobieta wyrwała się z twojego uscisku bardzo szybko i zwinnie*Świerć! Musisz zobaczyć smierć!*Wszedła po schodkach do knajpy*Chodź!*Krzyknęła.

Banderas

"Czuję że będę tego żałował.." Poszedłem za kobietą ostrożnym krokiem z wymierzoną bronią "Jak tylko zobaczę kogoś z giwerą lub kowboja to zajebe" Przełknąłem nerwowo śline..

Anfarius

Starowinka weszła pierwsza, a Ty za nią. Widok od razu cię przytłoczył. Wisielcy. Przynjamniej trzy tuziny. Rozpoznałes Rick'a, szeryfa i barmana. Wszyscy już nie żyli. Dostrzegłes jeszcze jedną pustą pętle*Pochodnia zgasła, to był znak. Znak, że tej nocy zginie Mrok. Przez ciebie, nieznajomy! Nie mamy już po co istnieć. Twoja kara została wymierzona. Popatrz, Śmierć*Wskazała palcem za rozbite okno.

Środkiem wioski szła kobieta. Wysoka, piękna. Miała długie, czarne włosy zwijające się w loki, cudowną, gładką cere i niebieskie oczy. Ubrana była w zwiewną, białą suknie. Szła wolno, tak jakby każdy krok był ważny. Śpiewała cos, ale słowa były dla ciebie nie do odróżnienia. Nagle znikła w pyle, podniesionym z drogi przez wiatr.

Gdy odwróciłes się spowrotem w strone starowinki, ona wisiała już na do niedawa pustej pętli. Mętne oczy wychodziły jej z orbit.

Banderas

Chwyciłem się wolną ręką za głowę "Jesteście wszyscy popierdoleni!" Od razu wybiegłem z budynku i pobiegłem w kierunku, w którym szła tajemnicza kobieta "Może ona mi puta wytłumaczy, co się kurwa dzieje, bo inaczej ocipieje!"

Anfarius

Po kobiecie ani widu, ani słychu. Wydaje ci się, że ona po prostu rozpłynęła się w tej chmurze pyłu. Śmierć, tak mówiła starowinka.

Przy domku szeryfa dostrzegłes objuczonego, karego konia. Czyżby czekał? Na ciebie?

***

Koniec Sesji #1

PD'ki

Steven
Odgrywanie Postaci - 125
Osiągnięcia - 50
Razem - 175 PD