MG Anfarius | Wspomnienia Stevena | Sesja #2 *Elektro*

Anfarius

Ile to już dni minęło od mistycznych wydarzeń w kopalni McCluskey? Pięć a może cztery? Przestałes liczyć. Wiesz natomiast, że wczoraj uzupełniałes zapasy wody i jedzenia w małym punkcie Posterunku na ich szlaku zaopatrzeniowym Półcnoc-Południe. Przywitali cię bardzo otwarcie, nakarmili i ciebie, i konia. Pokazali najnowsze mapy frontu, udało ci się nawet ustalić, że jestes na granicy Kolorado i Nebraski. Zboczyłes za bardzo na północ, za blisko lini frontu. Posterunek przydzielił ci także nocleg. Mówili*Wszystko dla obywatela Nowych Stanów Zjednoczonych!*Wyruszyłes następnego dnia, kierując się na południowy wschód, by dotrzeć do wyznaczonego przez ciebie w Vegas szlaku Vegas-Nowy Jork. Jestes teraz na terytorium Kansas.

Kary koń, którego wziąłes spod kopalni McCluskey wyglądał na naprawde zdrowy okaz. Przyznali to nawet Posterunkowi. W jego jukach znalazłes troche amunicji, paliwa i leków za łączną sumę około trzystu gambli.

Twój krajobraz znowu stał się pustkowiem. Pełno karłowatej roslinnosci i zmutowanych zwierząt. Gdzies w oddali, za wzgórzem dostrzegłes czarny dym. Zbliżał się zmierzch, a już z doswiadczenia wiedziałes, że w nocy nie warto podróżować. Na niebie pojawiły się pierwsze gwiazdy.

Banderas

"Hmm.. trza przyspieszyć.. mam nadzieję tylko, że to nie jest jakieś palące się obozowisko.." Nieco pośpieszyłem konia i ruszyłem w stronę czarnego dymu "Daj spokój Steven dlaczego masz w głowie zawsze czarny scenariusz?.."

Anfarius

Koń parsknął i przeszedł w kłus. Szybko dostałes się na szczyt wzgórza, a ztamtąd mogłes bez problemy stwierdzić, jak bardzo się pomyliłes. Czarny dym wydobywał się z około dziesięciu bardzo wysokich kominów. Kominy znajdowały się na terenie ogrodzonym przez potęrzny, kamienny mur. Powyżej muru, oprócz kominów mogłes równierz dostrzec szczyty kilkupiętrowych budynków. Od strony, na którą patrzyłes, w murze znajdowała się brama. Potężna, stalowa. Od razu domysliłes się, że ten osłonięty teran to elektrownia. Widziałes już podobne rzeczy w Vegas. Ale tu, na tym pustkowiu. Na to pytanie także szybko znalazłes odpowiedż. Z elektrowni wychodziło około jedynastu drutów wysokiego napięcia. Na horyzoncie widziałes skupiska budynków, najpewniej wioski, do których te druty prowadziły.

Słońce już prawie zaszło, pozostał już tylko pomarańczowo-czerowny odcień na chmurach. Gwiazdy, jak i księżyc swieciły mocno tej nocy. W oddali - wycie.

Banderas

Bez większego pośpiechu zjechałem pod bramę i zapukałem w nią solidnie trzy razy

Anfarius

Wycie ciągnęło się długo, aż do czasu, gdy stanąłes pod bramą. Dopiero teraz dostrzegłes, że w prawym skrzydle bramy znajdują się drzwi i małe okienko, teraz zasłoniętę.

Zapukałes trzy razy i usłyszałes czyjes kroki. Następnie okienko się otwarło i ujżałes w nim twarz mężczyzny. Była tak surowa, jakby ciosano ją z kamienia. Oczy zielone, głęboko osadzone w oczodołach, ani sladu zarostu. Potężny nos wyraźnie sugerujący dwa złamania. Włosy jego, czarne, krótko ostrzyżone, kręcące się w loki*W jakich sprawach przybyłes do twierdzy Elektro, podróżniku?*Spytał, a jego głos aż zadudnił ci w czaszce. Był tak samo surowy jak twarz.

Banderas

"iHola! Powiedz mi buen hombre, czy znajdzie się tutaj miejsce do przenocowania?"

Anfarius

Strażnik spojrzał na ciebie lekko zaskoczony*Przykro mi, ale nasza elektrownia nie swidczy tkaich usług. Jesli chcesz przenocować, możesz udać się do najbliższego miasteczka - Errie. To na półnos stąd, powinienes je był widzieć gdy tu podjeżdżałes. Jesli to wszystko, prosze o oddalenie się*Mężczyzna wyraźnie czekał na potwierdzenie z twojej strony.

Banderas

Spuszczam "z zasmuceniem" wzrok "No cóż.. miałem nadzieję, że nie będę zmuszony mówić prawdy.." Patrzę się mu prosto w oczy "Widzi hombre, cierpię na poważne wychładzanie się organizmu, za dnia funkcjonuję normalnie, ale kiedy słońce zaczyna zachodzić muszę znaleźć jakieś miejsce gdzie nie stracę nagromadzonego ciepła.. Dawno temu po prostu duży kontakt z radiacją zniekształcił mój układ krążenia.. Proszę cię, tylko na jedną noc.. nie dam rady dojechać do miasta bo moje ciało na zbyt się wyziębi, a wtedy umrę.."

Anfarius

Strażnik lekko się zmieszał. Jego surowy wyraz twarzy przybrał teraz dziwnie współczujący motyw*No... ekhm... niech będzie. Wpuszcze cię, ale musze ci cos wytłumaczyć. Moge wpuszczać do srodka tylko osoby mające jakies interesy w elektrowni. Zarządców nowej wioski, która chce się podłączyć na przykład. Ludzie z elektrowni szukają także specy od elektroniki, mechaniki i tak dalej. Jakby ktokolwiek się ciebie pytał, co tu robisz, powiedz, że jestes takim własnie specem, rozumiemy się?*Strażnik wręcz szeptał. Gdy skończył wyjasniać zasady otworzył drzwi*Wchodź i zgłos się do budynku nr.4. Tam zazwyczaj są wolne pokoje. Pamiętaj, jestes specem*

Banderas

"iPor favor el buen hombre! Uratowałeś mnie przed zgubą, niech ci to życie wynagrodzi chuapador, pewnie mógłbym go zapiąć w asno gdybym mu powiedział, że to ostatni dzień życia" Wjechałem do środka i po odstawieniu konia poszedłem do budynku "nr 4"

Anfarius

Strażnik wziął od ciebie karego konia i zaprowadził go do stajni znajdującej się przy murze. Stajnia?! W Elektrowni?! Zastanawiasz się ,ajkie dziwy mogą cię ejszcze spotkać. Dopiero teraz zauważyłes, że strażnik miał w ręku M16A1, model już leciwy, lepszy od swojego poprzednika M16, ale dalej pełen wad. Elektrownia składała się z masy budynków połączonych ze sobą alejkami i krótkimi, asfaltowymi drogami. Budynek nr.4 stał obok budynków 1,2 i 3. Był ostatnim numerkowanym. Wszystkie wyglądały podobnie, jak przedwojenne schroniska. W większosci okien paliło się swiatło. Przed budynkiem nr.4 stała kobieta w niebieskich spodniach z dresu i białej, przeswitującej koszulce na ramiączkach. Miała brązowe, proste włosy sięgające do ramion. Dlugosc podreslała jej kobiecosc, a także pokazywała, że to ona jest panią sytuacji. W eku trzymała notatnik. Zauważyła cię z dala i bacznie obserwowała gdy podchodziłes*Nazwisko i przeznaczenie?*Spytała beznamiętnie.

Banderas

"Co? Ja? a tak.. jestem yy.. Julio Iglesias! I jestem specem od mechaniki" Przyglądam się jej przez chwilke "A ty chica?"

Anfarius

Kobieta nieco zmrużyła oczy*Ja? Mam na imię Emma. Emma Brown*Podała ci rękę dalej patrząc nieco podejrzliwie*Iglesias powiadasz? Dobra, masz ostatni pokój*Wręczyła ci mały, srebrny kluczyk*Ostatnie piętro* Zapisała cos w notesie.

Banderas

Odwzajemniłem uścisk ręki i wziąłem klucze, wchodząc do środka nie obracając się powiedziałem do niej "Ooo chica, masz naprawde atractiva culo" i poszedłem w swoim kierunku

Anfarius

Dziewczyna, bo bardziej było jej z wyglądu do dziewczyny niż kobiety, obejżała się i spojrzała pytająco. Najpewniej domysliła się co znaczy pierwsze słowo ale drugiego nei była pewna.

Schody były utrzymane w bardzo dobrym stanie, jednak gdy wreszcie dotarłes na sam szczyt, byłes trochę zdyszany. Na samym szczycie było tlyko troje drzwi. Na każdych wisiała zawieszka. Dwa pierwsze, po prawej i lewej, przedstawiały rękę dającą znak*Stop*Ostatnie, na wprost ciebie, były uchylone a na zawieszce pisało*Wolne*